donderdag 17 november 2016

Ik ben best wel dapper!

Nou, ik heb me heel dapper gedragen begrijp ik.
Het was nu voor het allereerst dat ik samen met Isa op het huisje moest passen.
Een paar uurtjes waren baasje en vrouwtje weg, en ze zeiden : braaf zijn, en heel goed op het huisje passen hoor!
Nou, aangezien mijn kussentje mijn huisje is, vond ik het niet erg om op het huisje te passen, ik heb ervoor gezorgd dat niemand op mijn kussentje komt ...
Ik voel me steeds vaker voorzichtig blij, ik laat mijn staartje al vaker een beetje kwispelen. Vooral als ik heb laten merken dat ik goed op huisje heb gepast, dan laat ik dat graag zien : kijk eens hoe goed ik me heb gedragen!

Gisteravond ging baasje met een knuffel gooien, en Isa rende er steeds achteraan om het te pakken, ik zat echt vol  verbazing te kijken ... mag dat zomaar hier binnen?
Plotseling kreeg ik ook een klein knuffeltje in mijn kussen, maar dat is wel leuk om aan te ruiken, en om in te knagen.
Baasje mag hem ook van me afpakken, dat vind ik niet erg. En dan gooit hij mijn knuffeltje ook een klein stukje verder. Voordat ik wist wat er gebeurde, stap ik van mijn kussentje om het knuffeltje te pakken, en vol trots hou ik hem in mijn bek vast! Ineens loop ik heel triomfantelijk door de kamer, naar Isa. Kijk eens wat ik heb? Mooi he? Ik loop gauw weer terug naar mijn kussen, want ik had ineens door dat uit mijn kleine wereldje was gestapt ...

Waar ik ook aan moet wennen, zijn de harde geluiden die uit een andere ruimte komen. Daar wordt gewerkt aan een keuken. Timmeren en zagen ... daar schrok ik wel even van. Maar toch bleef ik lekker in mijn kussentje liggen. Wel ben ik dan alert hoor, zolang het niet dichterbij komt dan is het goed. Ja maar dan moeten ze niet ineens ( per ongeluk ) een meetlat laten vallen, die bij mijn kussen terecht komt, ik vlucht meteen onder de tafel. Maar ik durfde wel weer gewoon terug te gaan, en ben weer lekker gaan slapen.

Baasje en vrouwtje hebben door dat ik best dapper ben, dus kreeg ik s'avonds een tuigje aan en met mijn riempje om met dubbele sluiting ( stel je voor dat ik me eruit wurm ).
En toen liepen we door de tuin, naar de tuinpoort. Ik mocht zomaar de tuin verlaten, en met ze mee wandelen langs de weg! Maar dat vind ik eigenlijk wel heel leuk, ik loop dapper mee, maar ben wel erg alert wanneer ik de bladeren achter me hoor vallen, of als ik andere vreemde geluiden hoor.
We draaien om, maar wacht .. ik wil nog wel een stukje verder mee lopen hoor!
Dat was een leuke ervaring, en dit gaan we voortaan elke avond doen.

Ja, je kunt wel zeggen dat ik best wel dapper ben, ondanks dat ik nog steeds op mijn kussentje blijf, en dat ik nog steeds soms  graag in de tuin in de struiken blijf zitten, ben ik echt wel dapper!

1 opmerking: