Baasje ging ook mee, maar die had wel zijn wandelschoenen aan. Vrouwtje zei nog iets van : misschien is het verstandiger om ook waterschoenen aan te trekken. Maar baasje was eigenwijs.
We reden een half uurtje, en we kwamen bij een dijk aan.
Hee, dit herken ik wel! Hier ben ik al eens eerder geweest met Isa, een inmens grote ruimte waar ik heel ver weg kan rennen!
Er was bijna niemand te zien, op een enkele zwemmer na. ( die we overigens erg interessant vonden .. best apart om alleen maar een paar hoofden te zien boven het water uit )
We moesten een paar keer een vrij diepe watergeul oversteken, dat durfde ik best wel hoor. Ook omdat Mila er in een keer doorheen rende, dat kan ik ook!
En daar gingen we, de zeemeeuwen achteraan! Mila vond het ook geweldig! Ja ik ook natuurlijk, het probleempje met mij is alleen dat als ik vrouwtje hoor roepen, dat ik dan op dat moment niet echt goede oren heb. Ik vind die krijsende vogels veel interessanter namelijk!
Ja, totdat die vogels over het water vliegen, daar sta ik dan aan de kant. Want om nou echt diep het water in te gaan zonder dat ik de bodem voel, dat zie ik niet echt zitten.
Vrouwtje lijnde me toch maar weer vast. Na een kwartiertje gaven ze me nog een kans om los te lopen. En nu dacht ik … ik kan maar beter in de buurt blijven. En dat deed ik dan ook netjes.
We hebben genoten, heel veel krabben gezien, geurtjes opgesnoven, door het water gerend, en lekker moe geworden!
We moesten wel lachen om baasje, die had natte schoenen en broekspijpen opgelopen, vrouwtje zei nog …. ik had je gewaarschuwd! :)
We willen heel graag deze plek ook eens aan onze andere honden-vriendjes laten zien, dus we komen hier zeker nog een keertje terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten