Mila mag los lopen, zij luistert heel goed en komt meteen wanneer ze wordt geroepen!
Ik ben toch wat eigenwijzer en het jagen zit in mijn bloed dus moet ik helaas in het bos altijd aan de riem blijven.
Mila liep vrolijk voor ons uit tot er plots voorbij de bocht twee hele grote honden aan kwamen!
Die baas had ons nog niet gezien dus was hij te laat om zijn honden aan te lijnen...
Het waren twee Duitse herders, een teef en een reu.
En ze waren heel nieuwsgierig naar vooral Mila....die schrok zo erg dat ze spontaan wegrende ... recht de sloot in! PLONS ging het, kopje onder maar ze kwam er meteen achter dat ze kan zwemmen.
Baasje en vrouwtje schoten zo hard in de lach dat Mila zeer verbouwereerd bleef zitten aan de kant van de sloot!
De herders kwamen natuurlijk ook even bij kijken. Ik werd los van de riem gemaakt omdat dat meestal beter werkt. Ik moest er niet veel van hebben, maar gelukkig luisterden ze goed naar hun baasje die ze meteen bij zich hield.
War was dat schrikken zeg! Voor ons dan, baasje en vrouwtje hadden nog de grootste lol om Mila.
De rest van de wandeling waren we het wel snel vergeten, er zijn zoveel lekkere geurtjes om op te snuiven!
Eenmaal thuis kroop Mila lekker in de mand om toch nog een beetje van de schrik te bekomen.
