Vanmiddag liepen we in het bos, en bij een lang breed pad mocht ik weer los van de riem!
En dat vind ik echt zo fijn, lekker samen met Isa rennen!
Wanneer ik een eindje door ren, dan roept vrouwtje me: Nomi, kom !!
En ik draai me dan ook keurig om, en ren naar mijn vrouwtje. Ik ga mooi zitten en krijg een klein snoepje. En daar ga ik weer, rennen rennen rennen!
Vrouwtje roept me een paar keer terug, ik kom ook steeds weer keurig terug naar het vrouwtje. Soms doet ze alsof ze terug loopt. Hee, wacht op mij !!
Tja, en dan net die keer dat ze teveel doet alsof ze terug keert, ja, dan trap ik er niet meer in.
Plotseling ruik ik iets in de struiken, en ik besluit van het pad af te gaan. Dwars door de dichte struiken, neus aan de grond ... en ik kom vast te zitten in de bramen-struiken. Dat is best vervelend zeg ... Maar ik ploeter toch moedig door.
Vrouwtje roept me een paar keer terug, maar ik ben nu even druk bezig, nu even niet vrouwtje.
Ik heb niet veel kans om verder de struiken in de duiken, en dan hoor ik daar vrouwtje en Isa al aankomen. Ze banen zich een weg door de struiken, en dan zegt ze heel lief: "kom maar Nomi, krijg je een heel lekker koekje van me " Oke, daar doe ik het voor! Ik kruip onder de bramenstruiken door, naar vrouwtje. Ze doet me aan de riem en ik krijg een snoepje en een aai over mijn bol.
"Nomi, je hebt bewezen dat in je binnenste een Beagle ras zit. Daar ben ik heel erg blij mee! "
Op naar de volgende los-loop wandeling, ik heb er weer zin in !!
