Dit deed ik zo een paar keer, en toen ineens ... mocht ik los van de riem!
Joepie !!! Heerlijk, rennen,rennen,rennen en neus aan de grond!
Het vrouwtje floot en riep : Nomi, koek !!
Oké, Isa rende ook weer terug, dus doe ik dat ook maar, en ik kreeg een aai over mijn bolleke en een koekje. En weer rennen ...
Dit is genieten zeg! Zolang ik maar terug bij vrouwtje kom als ze me roept, is ze ook blij en ik krijg een koekje!
Zo een paar keer vooruit rennen en terugkomen voor een koekje ging goed.
En vlak bij de bocht hoorden we ineens iemand anders roepen ... heee ... mijn buurvriendjes Cash en Vince komen er aan, gezellig !!
Maar dan heb ik ineens geen aandacht meer voor de baas, en ren ik met mijn neus omhoog richting de struiken. Dat vinden ze niet echt een goed plan ... want ik ruik iets ...
En jawel, daar komen nog twee andere hondjes de hoek om. Deze had ik al in mijn vizier toen we net het bos inkwamen. Ik moet toch weer even aan de riem ... en onze wegen scheiden zich van deze twee nieuwkomers.
Verder op een groot pad mag ik weer los ... en daar ga ik als een speer recht vooruit met Vince achter me aan, rennen en rennen en rennen !! Neus aan de grond, want hier hebben die twee andere hondjes gelopen en die ruik ik nog steeds! Vrouwtje fluit en roept, maar ik hoor niks meer.
En dan ineens staan daar aan het einde van het pad twee hele grote zwarte honden.
Eerst zitten ze nog vast, en wanneer we vlakbij zijn, worden ze los gelaten.
Oké, deze zijn wel groot, maar wij ( Vince en ik ) zijn niet echt bang hoor.
Ze rennen richting onze baasjes, en wij rennen vrolijk mee.
De baasjes komen eraan, en we rennen nog wat met deze twee grote honden. En dan moet ik weer aan de riem. Het is goed geweest nu, zegt het baasje.
Voor de eerste keer los, viel niet tegen hoorde ik ze zeggen. Dus hopelijk gaat dit vaker gebeuren.
