Dit kleine huis stond plotseling bij ons in de tuin. Ik schrok me een hoedje! Wat is dat nu weer? De deur stond open, en Isa sprong er meteen heel enthousiast in.
Ik vertrouw het maar niks ... ik ga het eerst maar eens op een afstandje bekijken.
Dan tillen ze me op, en zetten ze me voorzichtig in dit ding. HELP ... wat moet ik hier nu toch in gaan doen ?
En dan komen baasje en vrouwtje ook mee naar binnen. Ze gaan gezellig op de bank zitten met een hapje en een drankje erbij. En ik begin te ontspannen. Oke ... dit is best relaxed. Beetje chillen en lekker bij mijn grote voorbeeld Isa aan liggen/leunen.
Ja, dit is best wel gezellig zo!
En toen was het zover.
De volgende dag gaan we met dat kleine huis op wielen rijden ... Dat had ik nu effe niet verwacht. We rijden en rijden ... en na tien minuten ging ik maar lekker liggen slapen. Ik bleef heel de weg slapen, totdat we bij een boerderij in het bos aankwamen. Toen werd ik wakker.
De stoelen en tafel gingen naar buiten en we mochten meteen mee gaan wandelen. Dit is spannend, allemaal hele lekkere luchtjes hier! Mijn neus kan het bijna niet bijhouden, zoveel ruik ik hier. Ik ga het steeds leuker vinden!
Na de wandeling mag ik lekker tegen baasje en vrouwtje aan liggen, zij lezen een boek en wij liggen lekker ontspannen bij ze.
Er kwam een hele grote mand tevoorschijn, wat blijkbaar een mand voor baasje en vrouwtje was. Isa sprong meteen bij ze in hun mand, alleen hier mag ze dat blijkbaar. Ik miepte even dat ik er ook wel bij wilde zijn, maar ik kan er niet zelf op springen. Baasje en vrouwtje lagen nog zachtjes te praten, en ik praatte ( miepte ) gezellig mee. Het is wel goed zo, ze zijn dichtbij. Algauw lag ik in dromenland ...
De volgende dag gaan we op pad. Ze hebben een mooie route uitgestippeld, van wel 17 km! Het gaat door een dorp, richting de Neterselse Heide. Wat vind ik dit leuk zeg ! Allemaal lekkere luchtjes, nieuwe indrukken, en vooral veel wandelen.
Ja, dit is echt genieten! Terug gingen we door de bossen, en we komen bij een leuk bruggetje aan. Hier haalde vrouwtje nog wat herinneringen op aan Bono. Ook Grizzly en Boris ( van vrienden ) zijn hier vaker geweest.
Tegen de avond kwamen we weer terug bij ons kleine huis op wielen. We kregen eten en ik viel al snel als een blok in slaap....
Dit kleine huis op wielen vind ik nu echt wel leuk worden. De volgende ochtend mag ik zelfs even in de grote mand bij vrouwtje liggen. Ja hier wil ik best wel in wonen!
Trots zit ik bij ons huisje, ik bewaak het wel hoor!
Na nog een wandeling ruimen ze alles weer op, en rijden we weer weg. Dit hadden we niet afgesproken, ik wil nog niet naar huis! Ik ga meteen op de bank liggen, en al mokkend leg ik mijn kop in een vest die daar lig, en zo blijf ik liggen totdat we weer terug thuis zijn.
Ik weet nu in ieder geval dat het huis op wielen hartstikke leuk is! En baasje en vrouwtje zijn blij dat ik me zo weet te gedragen, tijdens het rijden was ik rustig en dat vinden ze heel erg fijn.
Ik hoop dat we gauw weer op pad gaan!
